OT’un 2. sayısını okudum. Şimdi, haklının hakikatini, haksızın da hakikatsizliğini işaret etmek gerekiyor: OT Dergisi ve taifesi hiç de iyi gitmiyor, gene sıfıra sıfır elde var sıfır… Sıddık Akbayır’ın notlarını ihtiva eden sayfa dışında dergide hiçbir şey yok, olmamış. Birçok popüler ismi ahbap çavuşluk çerçevesinde birleştirmenin/biraraya getirmenin herhangi bir sürümü “sıkı” ya da “anlamlı” kıl(a)mayışının örneği diyebilirim, OT’un 2. sayısı için…
Pestişler (ya da kolajlar) bir “sinerji” oluşturduklarında gerçekten çok etkileyicidirler, ancak eğer “sinerji” oluşmazsa, tersine, ortaya konulan şey “çöp”tür…
Umarım, OT’un çıkarıcıları derginin “olmadığının” farkındadırlar.
