E V V 3 L

Erman Akçay tarafından özenle yayıma hazırlanan “Kaçak Tren Underground Poetix” başlıklı söyleşinin tam metnini https://sanatonline.net/kitap/kacak-tren-underground-poetix-upxiv adresinden okuyabilirsiniz.

“İş Sonrası Mahalle Sohbeti” by Eren Burhan
(Tuval üzerine karışık teknik, 50×70 cm)

EVV3L’in sıkı dost ve takipçilerinden olan Tayfun Polat’ın kaleme aldığı muhteşem Beatles incelemesinin tam/doğru metnini https://taifu.wordpress.com/2017/08/19/biber-cavusun-yalniz-kalpler-kulubu-bandosu/ adresinden okuyabilirsiniz.

Hamiş: EVV3L kapsaında yer alan “müzikal” ilgilere https://evvel.org/ilgi/caz-cumlesi adresinden ulaşabilirsiniz.

“birgün girsek biz mezara/ gözümüz kalmaz arkada
evlâdıma miras bu sevda!  (…)”

(Santfor) Yaşar Yalçınpınar
1914-1998

Hamiş: EVV3L kapsamında yayımlanan “Fenerbahçe Spor Kulübü” başlıklı ilgilere https://evvel.org/kara-deryalarda-bir-fenersin adresinden, “Yaşar Yalçınpınar” arşivine ise https://evvel.org/ilgi/yasar-yalcinpinar adresinden ulaşabilirsiniz.

(…)

(…)

Charles BAUDELAIRE
“Şaraba Dair”, Çev: Alper Turan
Sel Yayıncılık, 2016, 1. Baskı, s.17

Bkz: https://bantmag.com/mural-istanbul-2017-yarin-kadikoyde-basliyor/

Hamiş: EVV3L kapsamında yayımlanan “Sokak Sanatı” başlıklı ilgilerin tümüne https://evvel.org/ilgi/duvarda adresinden ulaşabilirsiniz.

“Satürn’den gelenler birbirini tanırlar.
İsimsiz gökyüzüne mülteci yıldızlar bıraktık,
tanımadığımız birilerini aydınlatsın diye! (…)”

NeoBeat taifesinin yönledirisiyle 10 Haziran 2017 günü twitter’da #satürnfısıldayacak hashtagi üzerinden, birkaç bin kişinin katılımıyla kolektif olarak yazılan şiirin tam metnine https://beatkusagi.com/saturnfisildayacak/ adresinden ulaşabilirsiniz.

Fenerbahçe’nin muhalif taraftar grubu Sol Açık, Twitter hesabından paylaştığı
“Sarının kavgasında lacivert düşlerimiz var. Dönüyoruz!”
mesajıyla yeni sezonda tribüne döneceğini ilan etti.

Hamiş: EVV3L kapsamında yayımlanan “Fenerbahçe Spor Kulübü” ilgilerine https://evvel.org/ilgi/kara-deryalarda-bir-fenersin adresinden ulaşabilirsiniz.

by Canavar
Kadıköy, 2017

Fotoğraflar: Zy

by Yabancı
Burgaz Adası, 2017

by Rakun
Kadıköy, 2017

Hamiş: EVV3L kapsamında yayımlanan “Sokak Sanatı” başlıklı ilgilerin tümüne https://evvel.org/ilgi/duvarda adresinden ulaşabilirsiniz.

17 Haziran – 1 Temmuz 2017
Tight Aggressive-Kadıköy

“Sokaktan aşina olduğumuz sanatçıların
çalışmalarına bu kez içeriden bakış atacağız.”

Sanatçılar:
Ares Badsector, Alpha Rising, Esk Reyn,
Canavar, Max On Duty, Erin İlkcan Aslan,
Adekan, Enklark Kent, Ekin Deniz Kaya,
Blek, Brot, Odin

Facebook Etkinlik Bağlantısı:
https://www.facebook.com/events/312915659131756

Hamiş: EVV3L kapsaamında yayımlanan “Sokak Sanatı” başlıklı ilgilerin yümüne https://evvel.org/ilgi/duvarda adresinden ulaşabilirsiniz.

Kontrolsüz bir patlamanın yeni bir gökyüzü inşa edeceği var, bu ‘tahayyül’ kesindir. Kontrolsüz bir patlamanın yeryüzünü ve suları kendi biçimine dönüştüreceği, kaleme alınmış tüm uluslararası retoriğin saçmalığını bir tuşla sınırsız kılacağı, bir tuşla sileceği var, bu ‘tahayyül’ kesindir. Kol saatlerinin icadı veya kütle-zaman ölçeğinin fiziki kavramsallığı keşfedilme ânında doğruydu. Tahayyül edilirken, bin yıldır, doğru bir şekilde ‘akla getirildi’. Ancak tahayyülün güzelliğinde akla getirilen her ‘gelecek’, endüst-realitenin vahşetinde sevimli birer ‘tüketim unsuru’ gibi sevgilinin omzuna kondurulan küçük, tüketimsel ve yalancı öpücükler olarak ‘kapitalizm’in gizli ellerinde çöpleştirildi. Kalite ve mükemmellik, teknolojiyi daha güvensiz kılıyor, sürdürülebilirlik ve çevrecilik doğaya daha çok zarar veriyor. İnsan hakları, gönüllü köleliğin kartvizitini oluşturdu. Pazar ve pazarlama, matematiğin hakikat temsilini yok etti. Demokrasi, bugün, truva atı bile değil; Gregor Samsa’nın ruhunun yaygınlaşmasıdır bu topraklarda demokrasi… Çağdaş sanatlar ve mimari, plastik ya da taş bile değil; ölümcül çimentodan kuleler ve hapishane gözenekleri kurdu. Müzeler artık görkemli birer ibadethane ya da mezarlık bile değil; müzeler kahve ile boş zamanın pazarlanmasının merkezleridir.

Anlayalım artık; yeni bir kutsallık inşa edilemiyor. Ülkelerin yenisi ülkelerin yok edilmesinin el-kitabıdır. İnsanlık, ruhunun kendi ruhuna terk edileceği ânın özlemini tahayyül ediyor. Kalbimiz ve dilimiz; anlayış, şefkat, erdem ve vicdanla dolu bir dini açılım değil. Anlayalım artık; kontrolsüz bir patlamanın ruhumuza katacağı yatıştırıcılığı… ‘Bakmak’, kontrolsüz bir patlamanın tahayyül ânlarıyla birlikte önem kazanıyor; ‘anlam’ın yerine geçecek akıl dışı mutluluğun imgelemini, dahası imgelemin özgürleşmesini sağlıyor. Tahminsizliğin büyük geleceğini…

Tahminsizliğin ve sonrasızlığın kargaşayla biçimlenen geleceğini yakinen sevelim. Yeni bir gökyüzünün inşasını tahayyül edelim: Bu arzuyu kabullenelim.

Zafer Yalçınpınar
13 Haziran 2017, Kadıköy

Önemli Not: “Yeni Bir Gökyüzü” başlıklı bu betik, 12-14 Haziran 2017 tarihleri arasında Kadıköy-KargART’ta gerçekleştirilen “Kontrolsüz Patlama” başlıklı karma sergiye kavramsal katılım/çerçeve sağlamak amacıyla kaleme alınmıştır.

Hamiş: Zafer Yalçınpınar’ın Karga Mecmua kapsamında kaleme aldığı yazılar -pdf dosyası biçiminde- https://bit.ly/kargaca adresinde bulunuyor. Yalçınpınar’ın web sitesi ise şu adreste: https://zaferyalcinpinar.com

“Kontrolsüz Patlama”
12-14 Haziran 2017, kargART, Kadıköy

Sanatçılar: Hüseyin Işık, Jeremy Profit, Cleon Peterson, Burak Dak, Emre Orhun, Joe Made This, Cem Güventürk, Zeynep Mar, Işıl Zeynep Demir, Nicolas Daniluk, Raddar, Gökhan Gencay (Uyumsuz İsyan), İlker Çelen (Uzay Çöpü), Tolga Güldallı (Spastik Eroll fanzin), Aşkın Yücelses (Solucan fanzin), Merve Binici & Duygu Deniz Bilgin, Musa Yılmaz, Canavar, Ares Badsector, Esk Reyn, Şevket Kağan Şimşekalp, Ece Ağırtmış, Yağız Gülseven, Tayfun Pekdemir, Gözde Gürel, Daniel Cantrell, Seishiro Matsuyama

Kavramsal arkaplan ve diğer ayrıntılar için bkz:
https://www.futuristika.org/kontrolsuz-patlama/

2006 yılında, TÜYAP İstanbul Kitap Fuarı’nın onur konuğunun ‘Doğan Hızlan’ olarak belirlenmesiyle (bu türden bir liyakatsizliğin onurlandırılmasıyla) birlikte kitap fuarlarına aktif olarak katılmamaya karar verdim. Sahaflar ve sahafiye/koleksiyon kitapları çerçevesinde gerçekleştirilen birkaç türev etkinliği saymazsak, kitap fuarlarına katılmamak yönündeki kararımı 11 yıl boyunca sıkı sıkıya uyguladım. 11 yıl boyunca hiçbir kitap fuarını gezmedim, hiçbir panele veya ödül törenine dinleyici olarak katılmadım, herhangi bir kitap fuarından bir adet kitap bile satın almadım ve yayımlanmış/basılı kitaplarımı herhangi bir fuarda veya yayınevi standında satışa sunmadım.

Ancak, bu yıl -biraz da kaderin cilvesiyle- gönlünü kıramayacağım ve tüm edebiyat çalışmalarını çok önemsediğim bir editör dostumun zorlamasıyla, 4-9 Haziran 2017 tarihleri arasında (6 gün), 9. Kadıköy Kitap Fuarı’na katılmak durumunda kaldım. Bu zorunlu katılım, kitap fuarları kapsamında sergilenen kötücül “endüst-realite”ye dair bir şeylerin değişip değişmediğini anlamak ve biraz da 2000’li yılların başındaki üniversite öğrenciliğim boyunca ulaşımda kullandığım Haydarpaşa Tren Garı ile anılarımı hatırlamak/tazelemek için iyi bir fırsat oldu.

Hemen söyleyeyim: Kitap fuarlarında hiçbir şey değişmemiş! Okurlarıyla, yazarlarıyla, yayınevleriyle ve belediyesiyle birlikte sergilenen bu tuhaf âyin daha da kötücül bir “endüst-realite” doğrultusunda korkutucu boyutlara ulaşmış. Ülkemizin genelinde olduğu gibi kitap fuarlarında da “nitelik/liyakat/içerik” gerilemiş “yok” denecek kadar azalmış, buna karşın “nicelik/popülizm/sayısallık” üssel olarak artmış. Bu kötücül durumun birçok nedeni var ancak bunlarla uğraşacak, bu nedenleri örnekleriyle birlikte tek tek anlatacak fazladan zamanım yok. Ki zaten, iktidardaki tipolojiyi yıllarca ve sayfalarca anlattık. Aynı tas, aynı hamam…

“Peki, madem öyle, 9. Kadıköy Kitap Günleri kapsamında sen neler yaptın?” denebilir. Yapıp ettiklerimi parçalı biçemde paylaşıyorum:

Kitap Günleri’nde, genel olarak Cemal Süreya Derneği ile Broy Yayınevi standının çevresindeydim. Derneğin standında -4 Haziran 2017 Pazar günü- elimde bulunan çok az sayıdaki ‘Rüzgâr Defteri’ ve ‘Tarihinsancısı’ adlı kitaplarımın basılı nüshaları için imza günü gerçekleştirdim.

Cemal Süreya Derneği ile Broy Yayınevi çevresindeki en büyük kazanımım Mecit Ünal’la tanışmak oldu. 2000’li yılların başında “Sessizlik Saati” adlı şiir kitabını büyük bir hayranlıkla okuduğum Mecit Ünal, şair-yazar kimliğinin yanı sıra Kaz Dağı Çevre Koruma Dayanışması’nı temsilen Kitap Günleri’ne gelmişti ve yüksek sesle, iki büyük pankartla “Zeytinime Dokunma!” diyordu. Ayrıca, B Salonu’nda gerçekleştirilen iki önemli açık oturumda (Demirtaş Ceyhun ile Cemal Süreya’nın odak alındığı geniş katılımlı söyleşilerde) Mecit Ünal’la birlikte konuşmacı olarak bulunduk. Her iki konuşmada da Mecit Ünal’ın söylemlerinin ekseninde “dil hassasiyeti, anti-emperyalist mücadele, doğa, çevre, şiir, kültür ve tarih ilişkisi” bulunuyordu. Bununla birlikte, gerçekleştirilen söyleşilerin tümünde “zeytinlik alanların yok edilerek maden ile sanayi kuruluşlarına imtiyaz verilmesine ilişkin yasa tasarısına” karşı sürdürülen mücadeleyi anlattı ve yüksek sesle “Soframızda zeytin görmek istiyoruz, termik santral değil!” dedi.

7 Haziran 2017 tarihinde İlyas Orak ve Hüseyin Alemdar’la birlikte şair, çevirmen ve grafik sanatçısı Sait Maden’in yaşamına odaklanarak eserlerindeki imgesel gücün incelendiği “Şiirin Yeryüzü Konuğu: Sait Maden” başlıklı bir açık oturum gerçekleştirdik. Açık oturumda Sait Maden’in yaşamı boyunca tasarımını gerçekleştirdiği özel yazı tipleri, logolar, afişler ve kitap kapakları teknik ayrıntılarıyla birlikte tanıtıldı. İlyas Orak, grafik sanatı çerçevesinde Sait Maden çalışmalarının üstünlüğünü vurgularken, Hüseyin Alemdar, Sait Maden’in poetikasını Türk ve dünya şiirindeki örneklerle karşılaştırmalı olarak inceledi. Sait Maden’in Türkçe’ye armağan ettiği Paul Eluard, Charles Baudelaire, Pablo Neruda ve Federico Garcia Lorca gibi ünlü dünya şairlerinden çevirileri, ‘imgesel alan derinliği’, ‘şiirsel yük’ ve ‘şiir dili’ kavramlarıyla birlikte kapsamlı olarak anlatmaya çalıştım.

Cemal Süreya Derneği ile Broy Yayınevi çevresinde Zuhal Tekkanat, Aydan Ay, Melodi Aksoy, Duygu Gündeş, Seyyit Nezir, Rasim Savak, Mustafa Işık, Beyazıt Kahraman, Hüseyin Alemdar, İbrahim Hacıbektaşoğlu, Tamer Tezin ve Berkiz Berksoy ile derinlemesine sohbetler gerçekleştirdik; Cemal Süreya’nın hayatı, edebiyat, şiir, kültür-sanat, çeviri ve yayıncılık üzerine karşılıklı olarak fikir paylaşımlarında bulunduk. Ayrıca, Cemal Süreya Derneği standında bulunan Üvercinka Dergisi’nin tüm sayılarını ve Cemal Süreya’nın eserlerini de tekrardan inceleme fırsatı buldum.

Kadıköy Kitap Günleri kapsamında en çok alışverişi Sel Yayıncılık standından gerçekleştirmişim: Sel Yayıncılık’ın ünlü ‘Geceyarısı Kitapları’ serisinden ‘Emile Zola-Kim Nasıl Ölüyor?’, ‘Honore De Balzac-Paris’ten Cava’ya Yolculuk’, ‘Kazimir Maleviç-İnsanın Esas Gerçekliği: Tembellik’, ‘Jules Renard-Yazmak Üzerine Notlar’ adlı kitapları satın almışım. Bununla birlikte, uzun zamandır bulamadığım ve 2012 yılında Sel Yayıncılık tarafından yeniden yayımlanan ‘Salâh Birsel-Şiir ve Cinayet’ başlıklı kitaba da erişmenin mutluluğunu yaşadım. Yapı Kredi Yayınları’nın ‘Doğan Kardeş Seçme Şiirler’ serisinden ‘Oktay Rifat-Bir Aşka Vuran Güneş’ ile ‘Fazıl Hüsnü Dağlarca-Dağ Uykusu’ adlı şiir seçkileri,  Everest Yayınları’nın ‘Keşif’ serisinden Orhan Kemal’in ‘Unutulmuş Öyküler’i, Broy Yayınevi’nin standından ‘Sait Maden-Çağdaş  İspanyol Şiiri’ ile gene Sait Maden tarafından yayıma hazırlanarak F. G. Lorca’nın yaşamını ve ölümünü anlatan ‘Cinayet Granada’da İşlendi’ adlı kitaplar satın aldığım sıkı eserlerdi. Eski iş arkadaşım Koray Löker’in sıkı editörlüğünde Kara Plak Yayınevi kapsamında yayımlanarak caz müziği üzerine müzisyen ve eleştirmenlerle çeşitli söyleşileri içeren ‘Batu Akyol-Caz Çok Zor’ adlı kitabı satın almak, hem eski bir dosta selâm vermek hem de Türkiye’deki caz aurasını tekrardan okumak anlamında çok önemliydi.

Kadıköy Kitap Günleri’nde bulunduğum son gün (9 Haziran 2017) Seyyit Nezir’in yayına hazırladığı Üvercinka Dergisi’nin 32. sayısı matbaadan çıktı ve Cemal Süreya Derneği standında okuyucusuyla buluştu. Böylelikle, Üvercinka Dergisi’nin yeni sayısında yayımlanan ‘Ece Ayhan’ın İktidar Karşıtlığı’ başlıklı yazım da Kadıköy Kitap Günleri’ne ‘selâm çakmış’ oldu!

Sonuçta, 9. Kadıköy Kitap Günleri kapsamında bir kavga-gürültü çık(ar)madan gözlem/katılım sürecimi tamamladım. Elbette, dile getirmek istediğim -meclisten dışarı- bir sonsöz var:

“Bu tip kitap fuarlarına bir şekilde dahil olan (düzenleyen, yayımlayan, katılan, konuşan, dinleyen ve satın alan) yüz binlerce insan, işbu fuarların odağı olan kitaplardaki özü/hakikati doğru bir biçimde anlayarak okusalardı ve içselleştirebilselerdi, coğrafyamızın fikir ve edebiyat atmosferi böylesine kötücül bir ‘endüst-realite’ye maruz kalmazdı!”

Kadıköy Kitap Günleri’nde bir adet 50 cl. pet şişe su 1 TL bedelle satılıyordu. Buna karşın, bir kez tuvalet kullanım bedeli 1,5 TL’ydi. Demek istediğimi anlatabildim mi, bilinmez!

Sahicilikle
Zafer Yalçınpınar
12 Haziran 2017, Haydarpaşa

Hamiş: Zafer Yalçınpınar’ın tüm inceleme yazılarına https://zaferyalcinpinar.com/inceleme.html adresinden ulaşabilirsiniz. Kitap incelemeleri ise https://evvel.org/ilgi/kitap-incelemeleri adresinde bulunuyor.

Shaft Blues & Jazz Club girişi için İndirim Kuponu (1999)

SHAFT Blues & Jazz Club’ı çok özleyeceğim çünkü…

2000’li yılların başında Kerim Çaplı ile Yavuz Çetin’in canlı performanslarını ilk kez SHAFT sahnesinde izledim. Bir şarkının ruhunu dinleyiciye aktarabilmenin (sıkı ve tuşeli gitaristliğin) ne demek olduğunu SHAFT sahnesinin önünde, Kerim Çaplı ile Yavuz Çetin’i izlerken hissettim, anladım. Kerim Çaplı ve Yavuz Çetin’le SHAFT’ta sohbet edebilme (onlara sorular sorabilme) fırsatı buldum.

Cem Karaca’yı -bir konser sonrasında- SHAFT’ın üst katında otururken gördüğümde heyecanlanıp (onun yanına gidip) Cem Karaca’nın elini SHAFT’ta sıktım.

Gür Akad’ın gitarda sergilediği değişik teknikleri SHAFT sahnesinin önünde öğrendim. Değişik sound pedal setlerinin nasıl oluşturulabileceğini de.

Rock müzikte davul ve bas cümlelerinin gücünü, davul ve bas uyumunun ne kadar önemli/belirleyici bir zemin olduğunu SHAFT’ta sahne alan grupları izlerken fark ettim.

20’li yaşlarımın sonuna kadar Kadıköy’deki en sıkı/canlı performans mekânıydı. Çoğu hafta sonu en sıkı arkadaşlarımla ‘Acil Servis’ adlı grubu izlemeye gittik. Dostlarımla birlikte en güzel, en heyecanlı, en sahici anılarımız SHAFT’ta ve çevresinde yaşanmıştır.

SHAFT’ın sahipleri Sururi ile Bahar Demirtaş onurlu, dost ve cömert insanlardır. Birçok konuda bana destek olmuşlardır.

İlk müzik yazılarımdan biri (Chet Baker Üzerine Kendimle Konuşmalar) 2007 yılının Nisan ayında SHAFT’ın -tek sayı çıkan- müzik dergisinde yayımlandı.

Sonuçta, Kadıköy’deki gençliğimin büyük bir bölümünü SHAFT Blues & Jazz Club’ta yaşadım, diyebiliriz.

SHAFT’ı çok özleyeceğim.

Zafer Yalçınpınar
Haziran, 2017

“Yavuz Çetin, ‘soundcheck’ yaparken… “

Fotoğraf:  Z. Yalçınpınar
1999, Shaft Blues & Jazz Club-Kadıköy

“Bend’e çıkarken Yavuz Çetin…”

Fotoğraf:  Z. Yalçınpınar
1999, Shaft Blues & Jazz Club-Kadıköy

Hamiş: EVV3L kapsamında yayımlanan “Yavuz Çetin” ilgilerinin tümüne https://evvel.org/ilgi/yavuz-cetin adresinden, “Kerim Çaplı” ilgilerine ise https://evvel.org/ilgi/kerim-capli adresinden ulaşabilirsiniz.

“Shaft, 3 Haziran Cumartesi günü, 18 yaşında iken veda ediyor…

Kurucu işletmeci Sururi Demirtaş’ın eşi, müzik direktörü Bahar Mucuk Demirtaş, Gazete Kadıköy’den Gökçe Uygun’a yaptığı açıklamada, mekanın devredileceğine dair söylentilerin doğru olmadığını belirterek, “Devretmiyoruz Shaft’ı, 18 yılın sonunda kapatma kararı aldık. Orası bambaşka bir mekan olacak. Ne yazık ki, bu devirde canlı müzik yapmak – hele de rock ve blues ise – maliyetler yüzünden giderek imkansızlaşmakta. Bundan sonra da, müzisyen dostlarımızla ve müdavimlerimizle bir yerlerde yollarımız kesişir illa ki… Rock’n Roll asla ölmez!” dedi.

Shaft’ın kapanıyor oluşu müdavimlerini üzdü. 1999’da caz ve blues’u Kadıköy yakasında dinleyicisiyle buluşturmak amacıyla kurulan Shaft, müziğin evrenselliğine ve çoğulluğuna olan inancıyla, sahnesini bugüne kadar binlerce sanatçı ve grupla paylaştı. Yalnız caz ve blues türlerinde değil, 2002’den itibaren başta rock ve hardrock olmak üzere diğer birçok dalda da takipçilerine ulaşabilen önemli bir canlı müzik mekânıydı. Pazartesi akşamları Open Stage konseptiyle ülkenin hemen her yerinden gelen amatör gruplara sahnesini açan Shaft, diğer günlerde hem sürekli grupları hem de alanında öne çıkan sanatçıların konserleriyle haftanın her günü yerli ve yabancı grupların canlı performanslarına yer veriyordu.

Çok yönlü ve çok sesli müzik serüvenine, açıldığı gün Moe Joe grubuyla başlayan Shaft, sonraları Neşet Ruacan, Önder Focan, Emin Fındıkoğlu, Ayşegül Yeşilnil, Nezih Yeşilnil, Sibel Köse, Sarp Maden, Tolga Tüzün, Erkan Oğur gibi önemli ustalarla da sahnesini paylaştı. Öte yandan blues ve rock tarzında da geçmişten günümüze , Yavuz Çetin, Ceremony, Kerim Çaplı, Supradyn,  Hayko Cepkin gibi sanatçı ve grupların yanı sıra, Cem Karaca, Kurtalan Ekspres, Moğollar, Bulutsuzluk Özlemi, Manga, Düş Sokağı Sakinleri, Yaşar Kurt, Pilli Bebek, Çalar Saat, Bluesmobil gibi yerli gruplarla ve Charles Walker Band, Boogie Balagan, John Steel gibi yabancı gruplarla da çalışıyordu.”

Kaynak: OdaTv

1993 yılından (Şato Aris-Efes Pilsen maçından) bugüne (24 yıldır) bu ânı bekliyordum. Geçen sene CSK maçında “Şampiyon olmaya hazırlanıyoruz.” demiştim… Şimdi, o ân geldi: “Fenerbahçe Spor Kulübü Erkek Basketbol Takımı tarih yazdı. Üst üste üçüncü kez katıldığı Final Four’da ikinci kez final oynayan ve İstanbul’da Olimpiakos’u 80-64 yenerek Euroleague Şampiyonu olan Fenerbahçe, Türk basketbol tarihinde Avrupa’nın 1 numaralı kupasını kazanan ilk takım oldu.”

Bkz: https://www.fenerbahce.org/detay.asp?ContentID=55935

“birgün girsek biz mezara/ gözümüz kalmaz arkada
evlâdıma miras bu sevda!  (…)”

Hamiş: EVV3L kapsamında yayımlanan “Fenerbahçe Spor Kulübü” ilgilerinin tümüne https://evvel.org/ilgi/kara-deryalarda-bir-fenersin adresinden ulaşabilirsiniz.

Karga Mecmua‘nın Mayıs 2017 tarihli 115. sayısında plak dükkânları ve koleksiyonerleri hakkında güzel/sıkı bir dosya bulunuyor. Dosyanın tam metnine https://www.kargamecmua.org/dergi/sayi/115/4265 adresinden ulaşabilirsiniz.

“16 Nisan anayasa değişikliği referandumunda, YSK’nin skandal kararlara damga vurmasının ardından ortaya çıkan şaibeli sonuçlar İstanbul ve Ankara’da yurttaşlar tarafından protesto ediliyor. Yaşananlar karşısında ‘HAYIR Daha Bitmedi!’ diyenler sokakta… İstanbul’da Kadıköy, Beşiktaş, Kartal ve Sarıgazi’de gerçekleştirilen eylemlerde halk, “YSK’nin mühürsüz zarf ve pusulaları oylamada kabul edildi” kararını protesto ediyor.”

Kaynak: 17 Nisan 2017, BirGün Gazetesi

Haberin tam metnine https://www.birgun.net/haber-detay/yurttaslardan-ysk-protestolari-hayir-daha-bitmedi-155867.html adresinden ulaşabilirsiniz.

“Kadıköy müdavimlerinden gümüşçü/dövmeci Güray (Tan Mısır) sahte içkiden zehirlenerek vefat etti.”

“Son 10 yıldır pek görüşemesek de özellikle 2001-2007 yılları arasında Kadıköy mekânlarında hemen her gün karşılaştığım, muhabbet ettiğim, yüzlerce kez aynı masada -Son Gemi’de- oturduğum ve Kadıköy ruhu, müzik, edebiyat, şiir konularında birçok fikir/görüş etkileşiminde bulunduğum, cömert, sahici insan Güray Tan Mısır‘ın vefatı Kadıköy ile taifesi için çok büyük bir kayıptır.” (Zy)

Ayrıca bkz: https://www.hurriyet.com.tr/kadikoyun-en-unlu-dovmecisi-sahte-ickiden-zehirlenip-oldu-40389759

“Körler Ülkesi’nin tipolojik tınısı…”

(2017 yılında Kadıköy-Kadife Sokak’ta görülmüştür.)

Hamiş: EVV3L kapsamında yayımlanan “Sokak Sanatı” ilgilerinin tümüne https://evvel.org/ilgi/duvarda adresinden ulaşabilirsiniz.

Körler Ülkesi Kadıköy’de, KargaBAR ve KargART ekseninde; 2007 yılında yayın hayatına başlayan Karga Mecmua Ocak 2017 tarihli 111. sayısıyla birlikte 10. yaşını kutluyor… Mecmua’da 500’ün üstünde katılımcının gönüllü desteği ile 2000 civarı yazı, 2500 civarı orijinal görsel yer aldı.

Karga Mecmua 10 yıldır sürdürdüğü yayın serüvenine, ağırlıklı olarak 2007-2013 yılları arasında yayımlanmış 25 betikle (bkz: https://bit.ly/kargaca) katılmaktan onur duyduğumu ifade etmeliyim. Bu süreçte Tayfun Polat ile Utkan Çınar‘a -sahici/sıkı insan oldukları için- ne kadar teşekkür etsem azdır: Beni, metinlerimi, şiirlerimi ve evvel.org‘u hiçbir zaman, hiçbir sıkıntıda yalnız bırakmadılar… Her daim sağolsunlar, varolsunlar.

Sahicilikle
Zafer Yalçınpınar

Karga Mecmua’nın tüm sayılarına
https://www.kargamecmua.org/ adresinden ulaşabilirsiniz.

Fotoğraflar: Zafer Yalçınpınar

Hamiş: Zafer Yalçınpınar’ın “Kendini Anlatan” fotoğraflarına https://zaferyalcinpinar.tumblr.com adresinden ulaşabilirsiniz.

Fotoğraflar: Zafer Yalçınpınar

Hamiş: Zafer Yalçınpınar’ın “Kendini Anlatan” fotoğraflarına https://zaferyalcinpinar.tumblr.com adresinden ulaşabilirsiniz.

Bkz: https://www.facebook.com/events/271015613296875

(…)
İşte bu eve böylece gelmiş ve ayakkabılarımı önünde çıkarmıştım. Yine aynı kapı, bir açık mektup, bir arzuhal gibi gözlerimin önünde açık duruyor. Okuyorum, diyor ki:

-Ölme! Senin ışıklı apartmanlarda yaşamanı istemem amma, kara toprağa da göçmene razı değilim. Biliyorum ki, gecelerin bu müthiş ayazına rağmen, yarın yine sabah güneşi yüzüme çarpacak; ısınacağım. Güneşe çevrilmiş bir tarla toprağı gibi mesut olacağım. Bu saadet tahtalarımı biraz daha buruşturup beni ihtiyarlatacak. Fakat ben, bir yıkıcının gelip beni sökeceği güne kadar yaşayacağım. Ayaza, yağmura, güneşe ve çatlaklarıma rağmen yaşayacağım. Yıkıcı, çivilerimi söküp tahtalarımı parça parça edecek. Çivilerimi demir fiyatına verip, tahtalarımı başka tahtalarla beraber kilosu kırk para, elli paradan satacak. Ben, tıpkı böyle, soğuk ayazlı bir gecelerde, nasibi yoklu ve mustarip yaşamak olan insanların sac sobalarında yanacağım. Işığım gözlerine vuracak onların. Ateşim sıcak bir anne eli gibi soğuk derilerini ısıtacak. Ve ben, işte böyle can verip kül olurken bile, ateşim ve ışığımla bahtsızlara saadet saçacağım. (…)

İşte gözlerimi sıkıyorum. Sımsıkı. Bir torbanın ağzını bağlar gibi, sımsıkı. (…)

İlhami Bekir Tez
“Taşlı Tarladaki Ev”, YKY, 3. Baskı, 2016, s.26-27