(…)
Ve birden bütün kır,
sessiz ve boş, dona kalıyor
düşünmek için. Irmağın
kavakları arasında inliyor rüzgâr.
(…)
Güneş, ateşten bir meşin
ay, menekşe rengi
Yüzyıllık yüksek bir selvinin üzerine
konmuş duruyor beyaz güvercin
Mersin ağacı kümeleri,
tozlu kadifeler gibi görünüyor, solgun.
Bahçe, bu akşam ne kadar da suskun, dingin!
su mırıldanıyor sadece
mermer çeşmede
(…)
Bir yaz gecesidir.
İlerler tren limana doğru,
kemirerek deniz kokusunu.
Deniz görünmedi henüz.
Vardığımızda limana,
yeşil sedeften bir yelpaze, göreceksin
parıldayıp duran, denizin üzerinde.
Antonio Machado
