13 Mart 1983
Şairlerin belleği de çokluk bir dize hazinesinden başka bir şey değildir.
Şairler dur durak dinlemeden yüzlerce, binlerce dize çekerler belleklerine. Böylece dizeler arasındaki ayrımları daha kolaylıkla görür, onların renklerine, tadlarına daha tizlikle varırlar.
Bir şiir yazdıkları vakit de dizelerindeki her sözcüğün kaç grodolu olduğunu yani başka dizelerdeki sözcüklere yakınlığını, ya da uzaklığını çok iyi ölçerler.
Denilebilir ki şairler, Sözcükler Tarihi perendebazları, kâsebazlarıdır.
Salâh Birsel
“Yaşlılık Günlüğü”, Ada Yay., 1986
