Hatırlıyor musun adımı benim
Akıp geçerken hayatından
Bin tane okyanus aşmışım
(…)
Ömrüm boyunca
Geçmişinin yankısıyım ben
Zamanda bir anın yankısını geri getiriyorum
Parlıyor uzaktan yüzler
(…)
Başka bir günün gölgeleri
(…)
Bu sessiz acı kuyusunun içinde kalmam gerektiğini biliyorum
Bir tel gümüş gökyüzünden sarkıyor
Gördüğünden fazlasına dokunuyor
Zihninde çağların sesi
Gecenin körüyle ağrıyor
Kıymetli hayat
Gözyaşların kayboluyor yağan yağmurda
Ve şayet rüzgarda konuştuğumu işitirsen benim
Anlaman gerekir ki
Böyle kalmalıyız biz
Kusursuz yabancılar
DEEP PURPLE
“Perfect Strangers”
Çev: Işık Barış Fidaner
