Benim ülkemde ve seninkinde, hepsi yatağa girecekler
ve tüm gece boyunca benzer şekilde pinekleyecekler.
Tek bir altın ay var, ışığı çifte.
O aydınlatır benim ülkemi de seninkini de.
Bedavadır -ya da ne bileyim, düşük fiyatlı.
Senin için güneşin doğuşu, benim için batışı.
Gün ortasında esen soğuk bir rüzgâr,
ne senin suçun ne de benim, boşver.
Senin yalanlarının da benimkilerin de arkasında
acı ve aşk varoluyor anavatanlarımızda.
Umut ederim ki vatanlarımızda, birgün, gelecekte
kurtuluruz tüm gerizekâlılardan, durmazlar önümüzde.
Andrei Voznesenski, 1977
Çev: Zafer Yalçınpınar
