I
Siz ülkede bir canlıyı taşıyordunuz!
Gogol, baygın bir uykudaydı.
Tabutta sırtüstü düşünüyordu Gogol:
“Yağmurun sesi nasıl geliyor çatıdan,
şakırdıyor ama bana ulaşamaz ki,-
bir cenaze törenini duymaktayım hayal meyal,
anlıyorum, bu benimkisi
siz çevremde bir daire oluşturdunuz,
izleyerek nasıl bir hüzünle
açılır kapanır çakı gibi
burnum batıyor yüzüme.
(…)
baygın uykularda dilsizlik-
çıkarmak sözcüklerin verdiği sesi akıldan…
(…)
III
Yer altındaki çığlıklar sarsmadı derinlikleri.
Mezarda kafa çekti üç kişi.
(…)
1973
Andrey Voznesenski
“Telefon Kulübesi”, Çev: G. Durusoy, A. Necdet, M. Husanov
Broy Yay., 1997, ss.82-86
