(…)
7/ (…) Yalnızlık tarzım benim şairlik.
(…)
9/ Üstün şair gerçekten hissettiğini söyler, vasat şair hissetmeye karar verdiği şeyi, alt düzey şair ise hissetmesi gerektiğine inandığı şeyi söyler.
(…)
26/
Ne zaman bitecek bu içsel gece, evren,
Ya ben, ruhum, ne zaman göreceğim günümü?
Ne zaman uyanacağım uyanık olmaktan?
(…)
46/ Benim ruhun karanlık bir burgaçtır, boşlığun etrafındaki uçsuz bucaksız baş dönmesi, hiçliğin içindeki bir deliğe doğru bir okyanusun sonsuz emilişidir. Bu suların, daha doğrusu bu girdabın içinde dünyada görüp işitebileceğim imgeler yüzer her zaman.
(…)
55/ Her şeyi, her biçimde hissetmeli.
(…)
69/
Beni şekillendiren hayal gücüdür.
Yolculuk etmem için elimden hep o tuttu.
Ben hep onun sayesinde sevdim, nefret ettim,
__________________konuştum, düşündüm.
Her gün onun penceresinden bakarım
Ve böylece her saat sanki benimmiş gibi gelir.
(…)
72/ Hiçbir dönemin duyarlılığı bir diğerine aktarılamaz. Ancak bu duyarlılığın kavranışı aktarılır. Biz, duyguyla kendimiz, zekâyla başkaları oluruz.
(…)
90/
Neden beklemeli?
-Her şey var,
Düşlenmeye hazır.
FERNANDO PESSOA
“Başıboş Bir Yolculuktan Notlar”, Kırmızı Kedi Yay., 5. Baskı, 2017
Derleyen ve Çeviren: Işık Ergüden
