Tem
24
2018

Destansı Öykü’den… (Yorgo Seferis)

(…)

İpler kopmuş artık; yalnız kuyu ağzındaki izleri
Ansıtıyor bize, bizi koyup giden mutlulukları:
Kuyu ağzında parmaklar, ozanın deyişiyle.
Bir an taşın serinliğini duyuyor parmaklar
Ve taşa geçiyor gövdenin sıcaklığı,
Her kıpı, sessizlik dolu, damla akmadan
Ruhunu oynuyor sanki kumarda ve yitiriyor.

(…)

Yorgo SEFERİS
Destansı Öykü’den…
Çev: C. Çapan

Written by in: Usta Beni Öldür! (AKSAK KOLAj) |

Yorum yapılmamış

Comments are closed.

RSS feed for comments on this post.

Powered by WordPress | Theme: Aeros 2.0 by TheBuckmaker.com