Ağıt*
Seni aramakta
Dağların eteğinde ağlıyorum,
Denizin ve otların eşiğinde
Seni aramakta
Rüzgârın geçidinde ağlıyorum
Mevsimlerin dört yolunda,
Bulutlu gökyüzünü çevreleyen
Şu kırık camın önünde
Resmin bekleyişinde
Şu boş defter
Ne zamana dek
Ne zamana dek
Yaprakları çevrilecek?
(…)
Adın gökyüzünün alnından geçen seherdir**
(…)
Ve biz hâlâ
Tekrarlıyoruz
Geceyi
gündüzü
henüzü…
* Füruğ Ferruzad için, onun ölümü üzerine
**Füruğ, seher vakti güneş doğmadan önce gökyüzünün ışığına denilir.
Ahmed Şamlu
Çev: Zahra Demirci – Sobhi Babek
Ova Büsbütün Sis, İyi Şeyler Yay., 1998
