Baudelaire’in annesine yazdığı mektuplardandır:
4 Aralık 1847
Son altı ayım acayiplikler, musibetlerle geçti ama ne aklımı, ne de bedenimi yok edebildi. (…) Düşüncesizlik; en basit makul işleri yarıda bırakma; sonuç ise sefalet, durmadan sefalet… İşte size bir örnek:
Kâh çamaşırsızlıktan, kâh odunsuzluktan üç gün yataktan çıkamadığım günler oldu. Ne afyon, ne de şarap para etti; üzüntüyü gideremedi; bu gibi şeyler insanı oyalıyor ama asla yaşamı tazelemiyor… Zaten kafa tütsülemek bile yine parayla oluyor. Bana on beş frank verdiğiniz o son günden, kırk sekiz saatten beri açtım. Neuilly yolunu durmadan arşınlıyor, M. Ancelle’e bir türlü suçumu açamıyordum. Bilirsiniz ispirtolu içkilerden tiksinirim, midem kavruluyor…(…)
(…)
5 Aralık 1847
Sağolun; hiçbir yardım böyle zamanında yetişemez. İnanın bu paranın kıymetini bileceğim. (…) Birgün gelecek, umarım hepsini ödeyeceğim. (…) Bana yazmak isterseniz, adresim: Babylon 36. Ne kadar yollarsanız o kadarla yetineceğim; çaresiz… Bu paranın değerini anlıyorum; yararlanmasını bilmeliyim.
Not: Adresimi kimseye vermeyin.
Charles Baudelaire Defayis
——————————–
29 Haziran 1855
Edebiyatçılar Kuruluna,
Sayın Başkan,
Ekmek paramı çıkardığım gazeteden atılmış bulunuyorum; sizden biraz para isteyeceğim. Kurula başvuruşumda -onsekiz ay önceydi sanırım- isteğim kesinlikle geri çevrilmişti; neden olarak da, kurula 180 frank borçlu olduğum, basılmaya değer romanlar yazmadığım ileri sürülmüştü. Kurulunuzdan para almak için biricik şart kitap basmak olsaydı, gösterdiğiniz neden akla uygun gelebilirdi. Ama bugün yarın, belki de pek yakında M.Godefroy için bir kitapçıdan ya da derginin birinden para almayacağım nereden belli? (…) Kurula borcumu elbette ödemem gerekiyor; kazancı tefrika romanlarına bağlı yazarlar takımından olmadığım için elimden ancak bu kadarı gelir.(…)
C.B.
Baudelaire’in Mektupları, Çev:Bedia Kösemihal, Düşün Yayınevi, 1983
