Yazardan Okuyucuya Yeni Yollar: “Lichtzeile, Mail Art, Pflückliteratur”
Yazma eylemi, eğlence için yazılanları bir kenara koyarsak, evrendeki yoğun varoluşun bir arşivleme çalışması, bir koordinasyon sistemi çizme, devamlı sorarak yön bulma, bilinçlenme çabasıdır. Bir yandan kaçmanın yerine kovalamayı yeğlemektir, öte yandan totaliter güçler karşısındaki müzmin eli ermezliğin tesellisidir. Öğrenmeliyim, tanımalıyım, gözlem yapmalıyım, diyen yazar, gece gündüz {genelde gece!) diken üstündedir. Güzeli, çirkini, komiği, çarpığı, insanı, yani kendimi görmeliyim, anlamaya çabala-malıyım ki yazımın malzemesini çıkartabileyim, diye koşturur durur olayların ve insanların peşinden. Bu uğraşının getirdiği doyum, içindeki “yazar”la olan barışıklıktır, bir tür boşlukta olmama durumudur, tabanlılıktır (çoğu zaman).
(…) Okuyucu! Ulaşılması gereken kişi/kitle. Ama “Nasıl ulaşacaksın?” Kendileri veya çekmeceleri için yazı yazanların haricinde, yazınsal ürün verenlerin en sık yanıtlamak zorunda kaldıkları sorulardan biridir bu.(…)
Ercüment Aytaç
Kitap-lık Dergisi, Sayı:25, 1997
Ercüment Aytaç’ın yazısının tam metnine şu adresten ulaşabilirsiniz: https://zaferyalcinpinar.com/yazardanokuyucuya.jpg
