(…)
Bir müzik çalıyor, kalbimin kulakları patlıyor
(…)
Evim tek oda, bir çek yat,
Gözlerimle tavanda bir düş yaratıyorum.
(…)
Sobam var, gel ısın.
Elim var, gel tut.
Kalbim var, parçala.
(…)
Cansu, artık aşağı doğru dua ediyorum
(…)
Ablanla karşılaştım
(…)
Sen hamal Cafer’in oğlu, bir bok yapamazsın, dedi
Belki de herkes haklıdır Cansu
(…)
Ufuktan atlar geçene kadar içeceğim…
Onur SAKARYA
“Tekliler”, Plüton Yayın, ss.153-154