1.
inişi çıkışı aynı bir gece
yüzsüzlerin gece sefaları
birbirinden açıp aktarılan
zincirleme yalanları
velhasıl
dünya kadar insandır
hep bir ağızdan bağırır:
“kimse kimsesiz değildir.”
2.
dörtbaşı mahmur gökyüzünde
Stambol’un ışıkları parlıyor
eşsiz martılarıyla birlikte
abasızlardan Sait düşünüyor:
“yalnızlık yaşamı doldurmuş.”
(…)
Z. Yalçınpınar
20 Ağustos 2011
Hamiş: Şiirin tam metnine https://zaferyalcinpinar.com/s94.html adresinden ulaşabilirsiniz.