(…)
Nasılsa iğrenmedir her itiraf
Sözcükler birer iğrenme
Bu yüzden yanlıştır ağızdan çıkan her laf
(…)
Gölgede kalanlar, ışığı yansıtan her şeye
Bir ad takar
Ad, harflere hapsolmaktır
Anlama esir olmaktır
Yani istesen bile seni kendinden çıkaramazlar
Adını bir kâğıda yazıp cebine koyarlar
Adın adresin olur
Ne zamanki seni öldürmek isteseler
Anlamını kavrayıp, kazandığın derinliğe iterler
Düştüğüm yerde unuttuğum adım
Kalktığımda atacağım ilk adım
Arasında yazılı kim olduğum
Oysa bakılınca tarifim basit: İnsan.
Yoruldum olmadığımla tanımlanmaktan.
Kerem Bereketoğlu
“Her Şeyin Adı Moşe”, Lethe Şiir, Nisan 2017, s.16-17