
(…)
6/
Eğer güneşi gözden kaçırdım diye gözyaşı dökersen yıldızları da gözden kaçırırsın.
12/
“Senin dilin ne dildir, ey deniz?”
“Ezelî sorunun dili.”
“Senin cevabın ne dildendir, ey gök?”
“Ezelî sükûtun dili.”
21/
Işığını arkasında taşıyanlar önlerine gölgelerini düşürürler.
23/
“Biz hışırdayan yapraklarız, fırtınalara cevap veren bir sesimiz var; fakat böyle sessiz duran sen kimsin?”
“Ben sadece bir çiçeğim.”
59/
SONSUZ’un şarkısında, “Zamandan hiç korkma” denir.
67/
Büyük krallıklardan Allah’a usanç gelir, fakat küçük çiçeklerden aslâ.
90/
BİR; karanlıkta tek parça, aydınlıkta çok parça halinde görünür.
95/
Sakin ol kalbim, bu koca ağaçlar birer duadır.
96/
Ân’ın gürültüsü SONSUZ’un şarkısı ile alay eder.
110/
İnsan kendi içindeki sessiz gürültüyü bastırmak için kalabalığa karışır.
113/
Tepeler, yıldızları tutmak için kollarını uzatarak bağrışan çocuklara benzer.
193/
Baştan aşağı mantık olan bir akıl her tarafı yüz olan bir bıçak gibidir.
Kullananın elini kanatır.
(…)
Rabindranath Tagore
“Avare Kuşlar”, Çev: Bülent Ecevit, Hilmi Kitabevi