Fikret Adil’in “Avâre Gençlik” adlı romanı, 1950’li yıllardaki İstanbul kültürünü anlamak amacıyla okuduğum en güzel kurgulardan biri… Kitapta, 1950 ve 1960 arası dönemin gerçek İstanbul’u tüm motifleriyle birlikte ele alınmış ve aynı dönemin tezahürü olan “erdemli serserilik” diyalogları (hikâyeleri, çatışmaları, dostlukları, edebiyat-sanat olayları, deniz kültürü, aşk hayatı ve eğlenceleri) güzel bir kurguyla sunulmuş.
Örneğin, İstanbul’un “meşhur ve meyhaneli tarihi”nde vazgeçilmez bir yeri olan “Kör Agop” ve meyhanesi romandaki en önemli sahneleri barındırıyor. Fikret Adil’in romanında Sait Faik, “Çakır Adalı” karakteri olarak canlanmış, Yeditepe Dergisi ile yayınevindeki çalışmalarıyla tanınan grafiker Agop Arad ise “Hakop” karakteri olarak canlanmış… Ayrıca, kitapta yer alan diyaloglarda “İkinci Yeni” şiir akımından da bazen “alayla” bazen de “övgüyle” bahsediliyor.
Gerçek İstanbul’u anlamak ve hissetmek isteyenlerin bu romanı bir solukta okumasını öneriyorum. (Zy)
