Burada, yel ölünce
sözcükler dökülür.
Ve değirmen konuşmaz olur.
Ve ağaçlar konuşmaz olur.
Ve atlar konuşmaz olur.
Ve kuzular konuşmaz olur.
Susar ırmak.
Susar gökyüzü.
Susar kuş.
Ve susar yeşil papağan.
Ve yukarlarda, susar güneş.
Susar ardıç kuşu.
Susar timsah.
Susar iguana.
Ve susar yılan.
Ve aşağılarda, susar gölge.
Susar bütün bataklık.
Susar tüm vâdi.Ve susar hatta güvercin
hiçbir zaman susmayan.
Ve insan, hep sessiz,
korkar, koyulur konuşmaya.
Rafael Alberti
Çev: Okay Gönensin, “Yansıma” Dergisi, Sayı: 24, Aralık 1973
