Şub
15
2016

Şiir: “İspito” (Uluer Oksal Tiryaki)

(…)arama beni
hastane bahçesinde, gıcırtılı sedyelerde
karyola demirlerinde, sandalyelerde, pencerelerde
(…)
ilikle gömleğimi, kilitle kapıyı üzerime
kilitle gözlerimi:
yakınlardaki gölge ağaç vermiyor.
evine dön
sil omuzlarından hızar tozlarını
sil suratından tren raylarını
kontrolden çık, durağa dal
yeryüzüne bakma bana bak!
Yeri öpme, beni öp!
(…)

Uluer Oksal Tiryaki
İspirto Fanzin, Sayı:1, Şubat 2016, s.4

Yorum yapılmamış »

RSS feed for comments on this post.


Leave a Reply

You must be logged in to post a comment.

Powered by WordPress | Theme: Aeros 2.0 by TheBuckmaker.com