(…)
Dinlemiyordu beni. Giderek yaklaşıyordu. Belli belirsiz aslında. Hareket ettiğini görebilmek için gözümü kırpmadan bakıyordum. Gözlerim acıdı, sonunda kırpmak zorunda kaldım. Ama hissediyordum, bir şekilde yaklaşıyordu.
(…)
Fulya Girginer‘in “Eşik” adlı öyküsünün tam metnine https://upas.evvel.org/?p=2527 adresinden ulaşabilirsiniz.