(…)
akıntıda kımıltısız duran
küçük balıkları seyrederek;
yanlarına vardığımda sanki
hepsi senin duru zihninin zerrecikleriydi
taşlar arasında yitip giden.
Ormanların derininde dolandım
sabahın köründe, şüphesiz
ben uykudayken
bakışların üzerimden geçti.
Seni bimeyişimizden gelir
senin mükemmelliğin
ve umudumuz. Karanlık bizi
yakın tutar sana.
(…)
Bulut özgürdür anca
rüzgârla gitmeye.
Yağmur özgürdür anca
yere dümeye
Su özgürdür anca
bir araya toplanmaya
bayır aşağı akışında
göğe ağışında.
(…)
Düşünsenize işimizi yaptığımızı
kar gibi, usul usul,
es geçmeden hiçbir şeyi.
WENDELL BERRY
“Deli Çiftçi Özgürlük Cephesi”, Çev: İnan Mayıs Aru
SUB Yayımları, Mart 2018
