Yatıyorum yabancı bir yatakta,
Yabancı bir evde ve sabah
Bütün geceyarılarından daha acımasız,
Boşaltıyor aydınlığını pencereden…
Çiçek yüklü kiraz dalları
Soluyor ve artlarında altın
Alımlı bibloları akağacın,
Daha ötede saf, sonsuz
Nisan göğü ve beyaz püskül püskül bulutlar
Ve hepsinin içinde ve ardında,
Hazır bekleyen kaçınılmaz
Uzaklığı yalnızlığın.
Kenneth Rexroth
“Aşk ve İsyan”, Çev: G. Turan, İyi Şeyler Yay., 1991, s. 10