(…)
3.
Yüksek otlar ve bodur ağaçlar,
Kararsız zemin. Açıklıkta uçankarıncılar
Bir bakmışsın.
Devasa şatolar yaparlar
(…)
5.
Bir görüntü geçit boyunca:
Pembe kamelya ağacı
Sallanan boğazın üstünde.
Suskun yeşilliğin ortasında bir parlama
Dikilmişcesine bir uçuruma.
Aklın alamadığı varoluş,
Başdönmesiyle dağılan kavrayış -ve dille.
6.
Gökyüzü büyür gecenin içinde,
Bir okaliptus tutuşur.
Yüce gönüllü takımyıldızlar:
Çiğneyip geçmezler beni, çağırırlar.
(…)
Octavio Paz
“Uzak Komşu”, Çev. A. Özer, Adam Yay., 1985
